Rugtas voor Doris

Nu ze naar het Gymnasium gaat moest er natuurlijk een nieuwe, stevige rugtas komen. Het liefst zelfgemaakt.
We hadden al een tijdje oude spijkerbroeken gespaard voor dit doel. Wat bijpassende (spijker)stofjes erbij gezocht, de benodigde fournituren gekocht (rits en het pipingband).

Nu nog een tas fabriceren. Ik heb geen patroon gebruikt. Voor details wel de rugtas van Hendrik-Jan bekeken.
Er moest een groot voorvak op, veel vakjes binnenin en natuurlijk een laptopvak.
Ze hoeft geen laptop mee te nemen naar school maar zo'n vak kan natuurlijk voor van alles gebruikt worden.

Het voorvak is gemaakt van een oude spijkerbroek van mij die te groot is geworden. Door de vele details en blingbling op de broek heb ik vooral deze gebruikt voor de buitenkant.

De zak heb ik afsluitbaar gemaakt met 2 jeansknopen die ik nog had liggen. Ik timmerde vrolijk deze knopen in de stof maar de meegeleverde pinnen waren wat aan de lange kant. Ze kwamen door de voorkant vam de knoop naar buiten. Balen!
Gelukkig vond Doris het gaaf, een vintage, versleten look. We hebben het dus zo gelaten.

De schouderbanden maakte ik van een stuk dikke jeans. Voor de zichtbaarheid stikte ik reflecterend rood pipingband mee. De clover clips kwamen nu met de stijve stof goed van pas. De banden zijn gevoerd met een soort schuimrubber voor meer draagcomfort. Het keren van de banden was een worsteling maar uiteindelijk toch gelukt.

Doris meldde me woensdag dat de boeken voor donderdag echt niet in haar tijdelijke tas pasten. Het enige wat af was waren de banden en het voorvak. O, en de rits was ook al ingezet. Ik beloofde dat ze haar tas de volgende dag kon gebruiken, al moest ik er tot in de nacht mee door moeten gaan.
Het voorvak aan de voering en de zij/onderkant naaien was de volgende klus. Er ging al een heel pak stof onder de naaivoet.

Het keren van dit pak was een volgende pot worstelen, vooral door de harde bodem die toch ook door het keergat moest.
In het rugpand heb ik de regenhoes verwerkt. Het laptopvak is helemaal gevoerd met soft and stable tussenvoering, zacht om tegen je rug te dragen en hopelijk genoeg beschermend voor de laptop. Daar tegenaan een achterpand met kontzakken van een kinderjeans als extra opbergvakken. In de bodem een harde plaat en ook soft and stable. Alles bij elkaar een gigantisch pak stof wat onder de machine moest, er kwam ook nog gedeeltelijk pipingband bij. Ik heb een quiltmachine maar ik kreeg om de haverklap de melding dat er een te dikke laag stof onder de naaivoet lag of dat de hoofdmotor overbelast was. Maar uiteindelijk is het gelukt. De rafelrand afwerken met de lockmachine zou niet gaan lukken, er was in een eerder stadium al een geleideplaatje verbogen en ik vond het de tas niet waard om er een machine voor op te offeren. De ouderwetse zigzag bracht uitkomst. En langs de bovenkant, in het zicht, een biaisbandje. De foto hieronder is gemaakt halverwege het keren van het voorpand.

Het is me gelukt om de tas op tijd af te krijgen, om 22.45 uur zat de laatste gesp op zijn plek. Alle boeken passen erin. Hopelijk is een driedubbel stiksel stevig genoeg om langdurig de zware last te dragen.

Volgens Doris heeft ze de gaafste tas van de hele school!